divan (edebiyat) ne demek?

Divan Edebiyatı

Divan edebiyatı, Türk edebiyatının yaklaşık olarak 13. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar süren, yüksek zümreye hitap eden, Arap ve Fars edebiyatlarından etkilenmiş, kurallara bağlı ve estetik kaygıları yüksek bir edebiyat geleneğidir. "Divan" adı, şairlerin şiirlerini topladıkları defterlere verilen isimden gelir.

Temel Özellikleri:

• Etkileşim: Arap ve Fars edebiyatlarından yoğun şekilde etkilenmiştir. Özellikle nazım şekilleri, ölçüler, imgeler ve mazmunlar bu edebiyatlardan alınmıştır.
• Dil: Ağır ve süslü bir dil kullanılmıştır. Arapça ve Farsça kelime ve tamlamalar sıkça görülür. Halkın anlayabileceği bir dil değildir.
• Konu: Aşk, tasavvuf, din, öğüt, övgü gibi konular işlenmiştir. Genellikle soyut ve idealize edilmiş bir aşk anlayışı vardır.
• Estetik: Şiirlerde anlamdan çok, ses ve şekil güzelliğine önem verilmiştir. Söz sanatları ( teşbih, mecaz, cinas vb.) yoğun olarak kullanılmıştır.
• Nazım Birimi ve Şekilleri: Beyit, dörtlük gibi nazım birimleri kullanılmıştır. Gazel, kaside, mesnevi, müstezat, terkib-i%20bend, terci-i%20bend, kıt'a gibi nazım şekilleri kullanılmıştır.
• Ölçü: Aruz ölçüsü kullanılmıştır. Aruz, hecelerin uzunluk ve kısalıklarına göre düzenlenmiş bir ölçüdür.
• Mazmun: Kalıplaşmış, herkesçe bilinen ve kullanılan imgelere "mazmun" denir. Gül, bülbül, servi, lale gibi mazmunlar sıkça kullanılmıştır.
• Sanatçılar: Fuzuli, Baki, Nedim, Şeyhi, Nefi, Şeyh%20Galip divan edebiyatının önemli temsilcilerindendir.

Divan edebiyatı, Tanzimat Dönemi ile birlikte önemini kaybetmeye başlamış ve yerini daha sade, halka yönelik bir edebiyat anlayışına bırakmıştır.

Kategoriler